19.

Siema.
Miałam tu napisac zupełnie co innego, ale nie mam teraz na to ani ochoty, ani czasu.
Nie ma nastroju, nie ma notki z ostatniego tygodnia. -.-
Może zacznijmy historię od początku.


Miałam ok. 6 lat kiedy znajoma rodziców przywiozła Cię do naszego domu łącznie z Twoją siostrzyczką.
Byłam zauroczona Wami, jak nie wiem co. Kochałam Was obie.
Ale rodzice zdecydowali, że muszą jedną z Was oddać. Chcieli właśnie Ciebie. Jednak ja Cię obroniłam.
Powiedziałam, że chcę Ciebie na podwórku ale Twoją siostrę również. Ale którąś z Was trzeba było oddać.
To już wolałam, żeby Ją oddali.
Wsadzili Ciebie do kojca. Byłam pod wrażeniem, jak Ty szybko umiałaś się z niego wydostać.
Pamiętam jak wsadziłaś głowę pod płot, a ona tam utknęła. Nie mogłam patrzeć jak się wijesz z piskiem.
Na szczęście mama przyszła z olejem i wszystko skończyło się dobrze.
Pamiętam jak kiedyś przeskakując przez ten cholerny płot rozcięłaś sobie brzuszek. A kochany Pan Weterynarz jechał aż z samego Torunia, żeby Ci pomóc.
Pamiętam wszystkie te spacery po polu, pamiętam, że jak tata szedł biegać, to Ty zawsze dotrzymywałaś mu dzielnie kroku.
Zawsze jak coś złego zawiniłaś, a tata chciał Cię uderzyć gazetą, stawałam murem, żeby bił mnie, a nie Ciebie.
Zawsze mi było przykro kiedy Ciebie nie głaskali, pomijali.
Trzy lata temu zjawiła się u nas w domu Twoja przyjaciółka. Na początku jej nie lubiłaś. Ale z czasem w końcu ją zaakceptowałaś. Kochałam Was obie bardzo mocno.
Moim błędem był fakt, że codziennie karmiłam Cię obiecankami, że do Ciebie wyjdę, a nigdy chyba nie wychodziłam.
Minęło 10 lat. Te 10 lat zapamiętam na zawsze.
Dlaczego akurat teraz? Nawet się z Tobą dobrze nie pożegnałam. :(
Kochanie przepraszam...
Spoczywaj w pokoju Moja Ty Kudłata, Czarna Przyjaciółko. [*]
Będę tak cholernie tęsknic.

 

stare, ale ważne, że z nią.

[*] [*] [*] 

:<